Zvučna izolacija je proces smanjenja ili eliminisanja neželjenog prenosa zvuka između dva prostora. Ovo se može postići različitim tehnikama i materijalima, u zavisnosti od specifičnih potreba.
Jedna od najčešćih tehnika zvučnog izolovanja je upotreba zvučne izolacije. Ovo uključuje ugradnju materijala koji apsorbuju zvuk, kao što su akustična pena ili mineralna vuna, unutar zidova ili plafona kako bi se smanjio prenos zvuka između prostorija. Akustična izolacija se takođe može postaviti u podove ili između slojeva gipsanih ploča kako bi se dodatno poboljšala zvučna izolacija.
Druga tehnika za zvučnu izolaciju je upotreba zvučnih barijera. Ove barijere su obično napravljene od teških materijala kao što su beton, čelik ili olovo, i koriste se za fizičko blokiranje prenosa zvuka između dva prostora. Zvučne barijere se mogu postaviti kao zidovi ili pregrade između prostorija, ili kao samostalne strukture izvan zgrade da bi se smanjila spoljašnja buka.
Zaptivanje praznina i pukotina je još jedan važan aspekt zvučne izolacije. Čak i male praznine u zidovima, vratima ili prozorima mogu značajno smanjiti efikasnost zvučne izolacije. Zaptivanje ovih praznina sa akustičnim zaptivačima može značajno poboljšati performanse zvučne izolacije.
Za kućne studije za snimanje ili prostore za vežbanje, prenosive kabine za izolaciju mogu se koristiti da obezbede kontrolisano okruženje za snimanje ili vežbanje bez ometanja drugih. Ove kabine su obično napravljene od materijala koji apsorbuju zvuk i imaju ventilacioni sistem za održavanje kvaliteta vazduha.